teño bágoas e feridas internas
tiña sonos
tiña un futuro
tiña algo algo máis que nada
e coma sempre as cousas voltan caer, sen eu aprender das miñas caídas
constantes
coa cara húmida
as mans débiles
o corpo morto-case-
o ciclo interminable da historia, cíclico, case inevitable, repetido unha e outra vez
outra vez
ata o fin.
