sábado, 31 de diciembre de 2011

sólo te diré una cosa:
adiós


(yo también sé mentir)
a día de hoy no sé si darte las gracias por existir o si preferiría no haberte conocido nunca
no sé si me has dado más dolor o felicidad
por eso no te digo nada
y mi silencio es el peor de todos
por primera vez no tengo miedo a lo nuevo, ni voy a echar de menos lo viejo
por primera vez tengo miedo a no hacer nada nuevo y quedarme sólo con lo viejo
din que marchar significa fuxir
pero eu penso que ás veces é necesario fuxir
aínda que sexa por medo
los años nuevos me ponen triste
me recuerdan esta mera existencia
me recuerdan que estoy
completamente
sola
día a día a día a día
continuamente
sin parar
y sigo preguntándome
¿para qué?
y sigo respondiéndome
no sé

puede que un día odie esto
y no quiero volver a amarlo

ni tú ni yo cambiaremos el mundo

nuestra injusta vida -te dije-

la vida es bella
(pero) el mundo es una mierda

martes, 27 de diciembre de 2011

por los suelos


pero estas heridas no me impiden levantar
sangre cae
sangre en ti
en tu cara
en mis manos
en
mi
corazón
dame el valor de decirte que no quiero que vuelvas aquí

lunes, 26 de diciembre de 2011

siempre todo por ti, siempre por ti
no quiero esto más
quiero que sufras mi dolor

domingo, 25 de diciembre de 2011

axúdame
nesta vida que non é miña
mis palabras no se escuchan si te tengo cerca
hablan susurros de amor
que no quieren ser escuchados por miedo a ser rechazados
cuando me dijo - sé que puedo - lo ví en sus ojos
realmente podía hacerlo, eso y mucho más
porque su amor hacia la vida era tan fuerte, lo era tanto...
mi envidia por su pasión desborda
nunca has vivido porque nunca has amado
léeme poesía en la noche

viernes, 23 de diciembre de 2011

el camino era difícil
(pero nadie me dijo que lo sería tanto)
strong heart be mine again, i really need you

miércoles, 21 de diciembre de 2011

me marcho
no para siempre
pero sí todo el tiempo que pueda

lunes, 19 de diciembre de 2011

puede que yo no tenga toda la razón
pero al menos pienso en vosotros
y tú
nunca has pensado en mí

domingo, 18 de diciembre de 2011

tú me dueles y me dueles
pero quiero tu doler
gracias por olvidarme
es lo mejor que podías hacer

(yo nunca podré hacerlo)

sábado, 17 de diciembre de 2011

nunca tendréis amor

llámame ignorancia
porque ahí vive la felicidad
es dónde no sabemos nada más que lo que queremos saber
y es bonito
¿verdad?
porque la vida es demasiado corta para preocuparse por los demás
que importa
que importa
da igual mientras seamos "felices"
tenemos casa, tenemos coches, tenemos piscinas, tenemos oro
tenemos ropa, tenemos comida, tenemos fiesta, tenemos sirvientes
tenemos amigos, tenemos trabajo, tenemos hijos, tenemos padres
tenemos agua, tenemos cama, tenemos techo, tenemos mantas
tenemos aire, tenemos cuerpo, tenemos belleza, tenemos zapatos
tenemos todo
¿para qué pensar en cosas malas? ¿para qué sufrir el sufrimiento ajeno?



y ésto es lo que NO QUIERO SER. NUNCA.
esas ganas de llorar que tengo cuando te veo y te vas
y en cinco minutos me devuelves la vida

(y me recuerda a te recuerdo amanda)

jueves, 15 de diciembre de 2011

me duele el corazón de no tenerte

lunes, 12 de diciembre de 2011

a máis fonda pel é a nosa
fomos fortes
pero
non sei se o seremos
non sei se eu poderei selo

non
non sen ti.

domingo, 11 de diciembre de 2011

oh please
oh please
make me cry

si es la única forma de estar contigo
make me cry
pásame tu temor
pásame tu dolor
pásame todo eso
que yo viviré - ya vivo- con ello


quiero verte sonreír

jueves, 8 de diciembre de 2011

el mundo es así de triste

razonar las cosas
te cuesta
¿no?
no puedes entender que yo tenga razón
porque eso haría que tú no la tuvieras
y tú crees tener la razón
porque has pasado más de 40 años creyéndolo
y no voy a ser yo la que llegue y te desmonte tu realidad
porque nada puede cambiar
crees eso
realmente lo crees
y no crees en las personas
ni en la vida
ni en el amor...
yo, llena de amor, tengo razones para creer en algo nuevo, algo real
pero tú no me crees y como tú llevas 40 años pensándolo, viviéndolo... tengo que creerte
y lo peor
es...
lo peor es que todos te darán la razón
porque yo creo en cosas que se pueden hacer realidad con amor
y tú crees en cosas que son realidad con odio
y eso parece real, porque el odio es lo que vemos día a día



un día
en que yo no esté aquí
todos sabrán
que yo
decía
la verdad

pero ya será tarde
"Que bonito parece cuando es de verdad, ¿no crees?"

quiero creer, pero es difícil

miércoles, 7 de diciembre de 2011

lágrimas
no en tu cara, no
en la mía


y
lo
que
quiero
es
que las borres con tus dedos

lunes, 5 de diciembre de 2011

no more
no more love

sólo miradas vacías y abrazos rotos
en estos días de lluvia

domingo, 4 de diciembre de 2011

parecíamos pájaros

de entre la marea escapamos
por los barcos sobrevolamos
nos rompimos las alas de tanto volar
nos curamos heridas que podían respirar
nos caímos
y nos caímos
pero
alzamos el vuelo una vez más
hasta el más allá
hasta ese horizonte tan pleno
dejándonos llevar
tú y yo, y nosotros

en el mar.

martes, 29 de noviembre de 2011

no quiero saber
tus mentiras
no más

marcharte es lo mejor que sabes hacer.
decían que morir era no sentir nada, y, sin embargo, yo sigo viva sin (poder) sentir nada.

sábado, 26 de noviembre de 2011

dime, ¿cómo se puede ser feliz en un mundo dónde el dinero vale más que las personas? un mundo dónde la policía es nuestro enemigo, en vez de nuestra salvación. un mundo dónde gobierna la hipocresía por encima de la honestidad. un mundo, al fin y al cabo, dónde no te apetece ni traer un hijo al mundo. dime cómo ser feliz.
y, esa frase: "nadie va a cerrar los ojos mientras te besa"
me dolió más que cualquier otra cosa en el mundo

jueves, 24 de noviembre de 2011

- he olvidado cómo vivir.
- nadie te explicará cómo vivir la vida, deberías saberlo.
- debería... también debería olvidarte.

(cobarde)

tienes que empezar a ser de verdad

martes, 22 de noviembre de 2011

cuando nadie me crea
cuando nadie me apoye
cuando no haya nadie

yo seguiré
y seguiré
sobrevivir
(o algo parecido)

es lo que nos queda
pero nos quedará
para

siempre.

viernes, 18 de noviembre de 2011

todo está de más
todo sobra
nada sirve
nada quiero


excepto


a ti.

miércoles, 16 de noviembre de 2011

como dicirte
sen palabras

como dicirte
todo o que podo dicirte cun abrazo

non gastes saliva
e arróupame nos teus brazos

martes, 15 de noviembre de 2011

...y una sola palabra tuya era más fuerte que cualquier huracán
no sé
ni sé si quiero saber
la verdad

sábado, 12 de noviembre de 2011

qué bonitos
-eran- tus pies enredados en los míos

jueves, 10 de noviembre de 2011

Leía una frase: "Hace tiempo que dejé de pensar en añorar a las personas, que van y vienen todo el tiempo, y las que se van... pues por mucho que lo intentes todos desaparecemos alguna vez"

Y me negué a creer eso.
Porque tú no vas a desaparecer
de mí.

miércoles, 9 de noviembre de 2011

quise evitar esa palabra
esa palabra que sabía había llegado

"fin"

martes, 8 de noviembre de 2011

decidí que ese oxígeno viejo y malgastado ya no formaba parte de mí
quitándome así esa carga de encima
tú dijiste que no, que podíamos compartir el aire
pero yo sé que sin pulmones no se puede vivir

y, sin mirarte siquiera, me lanzé a ese universo
oscuro
silencio.

silencio
oscuro
y todo eso que yo ya conocía de antemano en vida
se hizo realidad

siendo así nuestro fin como astronautas
sin luna
sin vida
sin aire.

lunes, 7 de noviembre de 2011

me reconocí en esas frases sonando:
"and I convince myself I need another
for a minute it gets easier to pretend that you were just some lover"

some lover, some lover, only just some lover and nothing more...
dime que puede ser verdad, dime que te puedo olvidar
porque si no me lo dices seguirá sonando y no podré escuchar nada más.

domingo, 6 de noviembre de 2011

mis huesos frágiles
han muerto entre los huecos de mi piel
entre esas venas sin sangre
por esa carne rota
y ese era su destino

pero yo no quiero aceptar el mío.

sábado, 5 de noviembre de 2011

gracias por ser alguien
y no ser sólo alguien más
estes recordos son o pouco que me queda de ti
non é moito
pero é todo o que teño
ya no sé si me duele más no verte o que no me hables.
ni el mar ni tu

pero
al menos
el mar
sigue ahí.
todo lo que nunca,
nunca había tenido es ahora real.
lo tuve todo
y lo perdí
del mismo modo en que lo conseguí

me queda la esperanza de que al menos existió
sólo eso.

martes, 1 de noviembre de 2011

pero ti eres vento forte e fasme voar coma as gaivotas
deixando atrás a miña vida
e devolvéndome esta door que tiña xa esquecida
nunca entenderé el no silencio de los días
pero siempre amaré el silencio de las noches

lunes, 31 de octubre de 2011

triste lluvia que caes sobre mis brazos
gracias por volver
tú siempre vuelves

domingo, 30 de octubre de 2011

en noches cómo esta yo te vi. en noches frías e interminables. noches que nos abrazaban.

y no quiero ver más allá, pero debo. mi deber es olvidar este dolor que he creado. pero también lo es el curar el dolor ajeno que creé. y siento haberlo echo. siempre hago daño. a veces me doy cuenta pero a veces no. al final es tarde y todo está perdido. llega un momento que no se puede mirar atrás e intentar que todo se arregle. a veces las heridas ya no se pueden cerrar y uno se muere. es el ciclo de la vida. pero yo he dejado heridas abiertas que pudieron ser cerradas y ya no. tan sólo me queda la esperanza de que ahora que aún estoy a tiempo pueda curarte tu herida. lo siento. no quiero que me perdones, sólo quiero que sepas que lo siento mucho. y que me alejaré y te olvidarás. un día ni te acordarás de esta herida. ni de mí. y entonces yo podré vivir en paz sabiendo que tú estás curado.

(aunque me duela)
sólo estas manos vacías
de tu aire
que no respira ya entre mis dedos
vuelve
vuelve
y déjame respirarte fuerte
para mis pulmones
para crear huracanes
de ciclos interminables
por siempre
en vida
y sin ella
en muerte
y con ella
decirnos adiós
pero decírnoslo muy alto
tan alto que sólo escuches mi voz
mal
siempre todo mal
y el "hoy puede ser un gran día" por los suelos
sin nada más que esta soledad y todo lo que yo quería muerto y enterrado.

martes, 25 de octubre de 2011

no, nunca te tuve en realidad
(así comenzó y así acabó)

lunes, 24 de octubre de 2011

esta luz nos ciega
no podemos ver
más allá
pero
algún día

algún día
sé que podremos dar la espalda
y ver nuestras sombras
para descubrir que la verdad
era una gran mentira
que no nos dejaba ver
la realidad
os astros colisionan alá no ceo
lonxe da nosa voz
lonxe da nosa voz que nace e morre na terra
nesta terra morta que nos viu nacer.

domingo, 23 de octubre de 2011

déixame ser choiva nesta néboa e nesta cidade sen luz

sábado, 22 de octubre de 2011

voy a ser tú durante un segundo para poder sentir tus poros y respirar por tu piel
demasiadas decepciones
y
demasiado dolor
acumulados
en mi cuello que no se separan

y tú, sin embargo,
que te separaste de mí tan fácilmente...

martes, 18 de octubre de 2011

mírame
parezco invisible a tus ojos

mírame
y traspásame con tu mirada

mírame
pero no me vuelvas a mirar nunca

domingo, 16 de octubre de 2011

aparecimos de la nada

y fuimos un único universo
para acabar siendo nada

otra vez

miércoles, 12 de octubre de 2011

antes no conocíamos nada
de este dolor

era una ignorancia que ignorábamos

lunes, 10 de octubre de 2011

ayer trataba de entenderme a mí misma y me di cuenta de que no puedo. me preguntaba si lo lograría. si sería posible algún día hacerlo. si era necesario, incluso. y caí en la cuenta de que nada es necesario si tú no quieres que lo sea. y yo quiero. mucho.
amábamos las noches
éramos noche
y en noche nos convertiremos

viernes, 7 de octubre de 2011

date la vuelta y no mires atrás
continúa
sé fuerte
sé valiente
sé libre
y ahora
deja de pensarlo.
actúa.
esto me hace vivir
o revivir
así, cada cierto tiempo, que aunque parezca poco
es mucho.

martes, 4 de octubre de 2011

cuando releo mis poemas
me doy cuenta de mi dudosa existencia
y caen las lágrimas sobre lágrimas pasadas

lunes, 3 de octubre de 2011

repítemelo
y dime que te vas

-no vuelvas-

viernes, 30 de septiembre de 2011

morirnos juntos entre estas sábanas
y esta cama (ahora) tan vacía
tan vacía
tan vacía que el eco ya no existe

martes, 27 de septiembre de 2011

"vivir sólo una vez, pero con ilusión"

rondaba por mi cabeza esa frase desde hacía años
y en momentos difíciles como este es inevitable recordarla

domingo, 25 de septiembre de 2011

estos versos de tristeza me están matando
-tan- lentamente...
-comezó a importarme demasiado-

no quiero
no quiero
no quiero
que me importes
nada

jueves, 22 de septiembre de 2011

venga
ayúdame a desaparecer
al menos hazme ese favor

martes, 20 de septiembre de 2011

sólo el dolor me inspira
a veces me siento una auténtica idiota por esto

por tu culpa
tú.
todo es un gran cúmulo de mierda
y se me está juntando
hasta estallar

no puedo,de verdad,no puedo,no
xa nada
-nin sequera esas maos que agarimábanme...-

lunes, 19 de septiembre de 2011

siempre decepciones
(no me digas que confíe en la gente, ahora no)

domingo, 18 de septiembre de 2011

y así (sin decir nada)
como goteras desplomáron-se nuestros cuerpos
y creí que mi error había sido no agarrarte a tiempo

jueves, 15 de septiembre de 2011

resistir hasta el final
(o hasta que los huesos se desvanezcan)

martes, 13 de septiembre de 2011

nada tiene sentido
ni quiero que lo tenga
he ahí la clave de mi existencia

domingo, 11 de septiembre de 2011

de ti
de tu olor
quiero impregnarme
y poder tenerte aquí (siempre)

viernes, 9 de septiembre de 2011

se verá con el tiempo
siempre el tiempo
esperando por nosotros

jueves, 8 de septiembre de 2011

no te importa verme llorar
con esa debilidad en los ojos
no te importa
alejándome cómo me alejo tan lejos
no te importa
mintiéndote diciendo que no pasa nada
no te importa
desapareciendo de ésta que creía era tu vida
no te importa
y no te importa nunca verme llorar

miércoles, 7 de septiembre de 2011

ese pequeño detalle (que creíamos no era importante) resultó ser lo más importante de todo

y era "vivir"

martes, 6 de septiembre de 2011

acepta que el futuro no existe o vive creyendo que sí

domingo, 4 de septiembre de 2011

claro que no pensaba irme de allí
nunca
pero tú, ausente, pensabas que yo había desaparecido

(no me puedes ver o no me quieres ver)

sábado, 3 de septiembre de 2011

todo acabará
(y es una verdad que no podré negar)

miércoles, 31 de agosto de 2011

haz que te odie
sólo eso puede hacerme feliz
desearía odiarte
muy fuerte

lunes, 29 de agosto de 2011

llorar a altas horas de la noche
es lo que nunca sabrás
de mí

sábado, 27 de agosto de 2011

mentirte diciendo que me siento bien es lo mejor que puedo hacer por los dos
mentirte es la mayor verdad que puedo decirte

(de hace tiempo)
lo más bonito que me sale decir es
"mierda de vida"

comprenderás que no quiero hablar

jueves, 25 de agosto de 2011

falábasme entre néboas
(semellabas ser atmosfera)

nos olvidamos de lo más importante
el pasado

miércoles, 24 de agosto de 2011

aunque creas conocerme tú no puedes entender absolutamente nada
de mí
o de lo que hay de ti en mí


martes, 23 de agosto de 2011

quiero poder olvidarte
que asco da pensar en una vida sin sueños
pero debería despertar
no quiero que sea nada perfecto, pero nada de esta vida
sólo algo real
me llega eso
me llega

siempre igual

cuán triste era (verme así)

y llegué a interiorizarlo de tal manera que para mí era normal
en una maldita sucesión de días sin fin

quiero darle al off durante un segundo

sábado, 20 de agosto de 2011

vale
mi error había sido no darme cuenta antes del error
ahora es tarde

viernes, 19 de agosto de 2011

si duele es bueno
ya creía que no podía sentir nada
afogamos nesa noite sen estrelas
cos teus beizos apegados no meu pescozo

miércoles, 17 de agosto de 2011

me has devuelto ese trozo de vida que había olvidado
tiene un triste sabor a pasado
y un nuevo sabor a nuestro futuro

martes, 16 de agosto de 2011

"maravillosa" me decías que era la vida
y mientras tanto llorabas debajo de las sábanas tratando de decirte a ti misma que eras fuerte

no saber quién soy parecía la mejor opción

ese muro que nos protegía se ha derrumbado, no por mi propia iniciativa, tan sólo porque así debía ser, era viejo y débil como todos mis pensamientos y tal como llegó se fue y me dejó así, a la vista y sin nada más y ahora ya no sé si lo quiero volver a tener o no, porque parece que estar sola y sin miedo a veces es la mejor opción y otras la protección es lo más bonito aunque no podamos vivir libremente.

domingo, 14 de agosto de 2011

ignorémonos el uno al otro
por favor

y que el daño sea escaso

miércoles, 10 de agosto de 2011

me he vuelto asquerosamente enamoradiza (por tu culpa)
melodías que me recuerdan tanto tanto tanto a ti que dan ganas de llorar
eternamente

lunes, 8 de agosto de 2011

todo cambia
todo el rato
y así, sucesivamente, fuimos cambiando
del tú y yo
al sólo yo
sin ti

domingo, 31 de julio de 2011

-que yo no era nada
que en su memoria yo no existía-
eso dolía más que cualquier otra cosa en ese momento
y era absurdo pensarlo, hay cosas peores (me repetía)
pero era real
equivocarse era bueno pero había llegado a tal punto que mis errores eran más que mis aciertos

jueves, 28 de julio de 2011

echar de menos se nos queda corto

ojalá tu mirada no estuviera enterrada en mi memoria
ojalá que tus manos no hubiesen sido reales
ojalá esa coincidencia no existiera
ojalá no te hubiera conocido
ojalá nunca
ojalá

miércoles, 27 de julio de 2011

tengo que aceptarlo
porque el dolor sólo incrementa más dolor

malas noticias

quiero hacer que no pase nada
dar la vuelta y mirarás atrás decían era de cobardes, pero ahora me parece lo más normal
me parece lo más real que pueda tener

mis recuerdos

miércoles, 13 de julio de 2011

tecer o tempo nesta tea de mentiras

domingo, 10 de julio de 2011

dóesme neste lugar chamado olvido

viernes, 8 de julio de 2011

colleume a pena de súpeto
eu afogando
eu afogando
eu afogando

e mentres te ergues eu trato de voltar a ser eu mesma
pero non podo
non.

lunes, 4 de julio de 2011

el miedo es mi único futuro
quiero ser fuerte

miércoles, 29 de junio de 2011

fuera
muy fuera están todos
y tu mundo está lleno de cosas innecesarias para los demás
pero no para ti
me queda el consuelo
de que todo
algún día acabará

lunes, 27 de junio de 2011

"soy débil"
repetía, repetía
tratando de formar parte de su piel
de hacerlo real, material.

viernes, 24 de junio de 2011

ficou eternamete na soidade
e (parafraseando a a. gonzález) puido dicir case sen medo :
- "quizáis así millor"

jueves, 23 de junio de 2011

y así acabó la noche
oscura

como siempre

martes, 21 de junio de 2011

podo tratar de olvidar
pero o meu corazón non olvida

lunes, 20 de junio de 2011

adiós
y (gracias por haber sido parte de la vida)
me llega con eso
respirar el aire que nos robaron
hagámoslo nuestro
hagamos del aire nuestra vida

sábado, 18 de junio de 2011

te gusta agarrarte fuerte a las sábanas
y dejar tus ojos de agua en la almohada
te parece normal tirarte de esa manera
desplomarte entre arrugas de tela
y enredar tus manos en el cabello
hagamos como que nada ha pasado
juntémonos a veces en silencio
una pausa
y volvamos a nuestra rutina
sin pensar
tratar de no pensar en lo que pueda suceder
cuando nos volvamos a juntar
y debamos recordar
marchou
pero deixou o recordo apegado á nosa mente
que non olvida


e caeron as bágoas polas pernas
él se apagó así
con la muerte
pero no murió,no,nunca
nunca murió en nuestros corazones

(gracias por existir siempre)

miércoles, 15 de junio de 2011

tanto amor te hacía mentir
era demasiado amor
y dolía

lunes, 13 de junio de 2011

gustábame máis cando erámos descoñecidos
a miña gorxa entristece
e tan só chega a murmurar


(silencio)

jueves, 2 de junio de 2011

sin nada más
(tan sólo) unas manos que escribían en la espalda
y tacto de los dedos sobre las vértebras

martes, 31 de mayo de 2011

somos islas

me llueve entre este mar y tu
quiero que los pájaros se posen en nuestros omóplatos
así
por la eternidad

sábado, 28 de mayo de 2011

y me pregunto
¿acaso existe algo más aparte de estas paredes?¿alguna vez existió algo más?

(sin respuesta)

martes, 10 de mayo de 2011

vértebras
de sombra, de luz
por nuestra espalda
entre rincones de persianas entrecerradas
medio abierta la luz en tu ventana
y nos acaricia el viento lento
sobre los párpados que caen
en la sombra, en la luz.

lunes, 28 de marzo de 2011

esta dor
esfumaría-se
coa ( simple )
presenza túa

*

este dolor
se esfumaría
con la ( simple )
presencia tuya

jueves, 24 de marzo de 2011

ciertamente
me engañas con la mirada
palpitante.]
tus pupilas parecidas
a las mías
parecen fundirse
lejos de esta vaga música
de soledades
que
recuérdan-me
a tí.

lunes, 21 de marzo de 2011

as mentes cambian ás veces
só ás veces,nas noites escuras
crín ver o cambio
ó lonxe,lonxe das maos
das pernas e da gorxa
(berrando)

viernes, 14 de enero de 2011

cheas as horas na cama

estremecendo ás estrelas
doéndote no teu lamento
en tí mesmo
nos teus órganos
sufrintes
que acúsante de non respirar
sen aire nos pulmóns
intentas voar
pero daste conta de que a realidade está preto
ó noso lado
[todo o tempo]
sen deixarnos marchar

e tí o sabes.