jueves, 24 de mayo de 2012

brotábamos entre as follas das árbores
xa mortas no chan
pasadas de outono
vermellas, pode que amarelas
e nós alí, novos e fortes
erguemos entre a podredumbre
olvidando os demáis
eles derrotados e nós nacendo
abrindo os ollos
eles pechándoos
fumos o despertar da vida o renacer da morte
e só importaba iso
e nada máis.

martes, 22 de mayo de 2012

teño bágoas e feridas internas
tiña sonos
tiña un futuro
tiña algo algo máis que nada
e coma sempre as cousas voltan caer, sen eu aprender das miñas caídas
constantes
coa cara húmida
as mans débiles
o corpo morto-case-
o ciclo interminable da historia, cíclico, case inevitable, repetido unha e outra vez
outra vez
ata o fin.

jueves, 17 de mayo de 2012

¿cómo escapar si aún miro hacia atrás?

domingo, 13 de mayo de 2012

as noites son como unha poesía

viernes, 11 de mayo de 2012

contarei esas historias nun mar, pero non neste meu mar
senón noutro diferente
e seremos emigrantes tristes coa nostalxia dos vellos e as ilusión da xuve
que aínda que me cambies a paisaxe eu teño un coazón inamovíbel
que non olvida, que sempre volta.
perdidos atopastes
os meus ollos de bágoas pasadas
e xa non saber por qué choran
sen razón sen motivo

quizáis unha ferida aberta
pode que esta noite tan escura
quizáis as altas horas
sen razón sen motivo

pero tiven razóns e motivos de sobra